
Oudejaarsavond hebben we bij mijn ouders gevierd. Samen met mijn broer, schoonzusje en neefjes. Na het aftellen, de goede wensen en de (kinder) champagne liepen we naar buiten en konden niets, maar dan ook niets van het vuurwerk zien. Zo mistig was het. Het siervuurwerk hebben we in de tas laten zitten. Volgend jaar beter. Tim en Thomas vermaakten zich met het afsteken van rotjes. De mist was zo erg dat ik Tim, die 2 meter bij de voordeur vandaan gehurkt zat, niet meer kon zien.
Het echte probleem begon toen we naar huis moesten. Robert en Jettie waren met de kinderen voorzichtig per auto vertrokken. Wij twijfelden. Naar huis lopen of met de auto. Omdat ik laarzen met hakken aan had deden we een poging per auto. Tonie draaide uit de parkeerhaven de straat op en vervolgens zagen we niets. Echt niets. We besloten om te gaan lopen. Op dat moment kwam er een brandweerauto aan. Althans, we zagen een brandweerman op straat lopen die zei dat de brandweerauto er aan kwam. De brandweerauto reed 5 meter achter hem en was niet zichtbaar!! Met geleende schoenen en gewapend met zaklampen zijn we naar huis gelopen en moesten oma beloven om meteen te bellen als we er waren.
Auto's reden stapvoets, bijna op de tast. Fietsers waren afgestapt. Iedereen onderweg riep: gelukkig nieuwjaar, geen idee wie we allemaal zijn tegen gekomen ;) Na een half uur waren we thuis. Opgelucht en wel! Ook mijn broer bleek onderweg te zijn gestrand. Zij hebben hun auto op een parkeerplaats achtergelaten en zijn verder gelopen. De noodzakelijke spullen mee en Thijs op de arm.
Een raar begin van het nieuwe jaar. Een avontuur dat de kinderen en wij nooit zullen vergeten.
Gelukkig nieuw jaar! Liefs, Petra
We celebrated new year's eve at my parents. My brother, sister in law and nephes were there too. We had a nice evening but when we wanted to go home we had a big problem as there was so much fog outside that we could hardly see anything. It was to dangerous to drive by car. And we decided to walk home. A good decision as when we got out of the car a fireman walked at the street shouting that the fire-car came. That fire-car was 5 meters behind him and we couldn't see it!!! I borrowed some walking shoes from my mom and flashlights and so we walked home. The stranged walk ever. Cars drove step by step. All the cyclists were walking. Along the route people wished eachother a happy new year. Not knowing to whom as we couldn't see eachother ;)
After half an hour we were relieved when we got home. A strange beginning of a new year. A walk we'll never forget.
Happy new year! Hugs, Petra