woensdag 29 juli 2009

Eindelijk dan...

Ik weet het... ik had het beloofd..... bloggen en uploaden.... maar echt ik had de nodige excuses:
Ik heb heel veel en hard gewerkt. Gisteren tot 18.30 uur en nog is alles lang niet af. Ik heb het zo goed mogelijk voor mijn collega’s achter gelaten maar vanaf nu heb ik 4 weken vakantie en daar ben ik best aan toe.

Onze auto maakt een raar geluid, dus ging ik met spoed naar de garage. Niets te vinden natuurlijk… maar volgens de man van onze garage zit alles goed vast en kunnen we er veilig mee de weg op. Maar waar komt dat geluid dan vandaan?

Ook ben ik bij de huisarts geweest omdat ik 's nachts, volgens Tonie, klinkt als een varkentje: weer een holteontsteking en met spoed een antibiotica kuurtje. Ik mag tot en met zondag niet in de felle zon... wat is de weersverwachting?

Ik ben aan het aftellen tot vanavond, dan komen de jongens weer thuis. Tim en Thomas zijn 3 weken bij hun vader geweest. hun vakantie daar is begonnen met de begrafenis van hun oma. Heel verdrietig allemaal en erg indrukwekkend voor de jongens.
En dan nog een raar verhaal: gisteren is Thomas naar het ziekenhuis geweest omdat hij was flauw gevallen nadat hij tijdens de lunch zijn knie had gestoten. Hij zei: au, lachte een keer en viel zo tegen de muur aan. Toen ze aan het kijken waren of hij misschien een stuk brood in zijn keel had en of hij nog een hartslag had en ademhaalde, kwam hij weer bij. Ik heb begrepen dat ze hem toen op de bank hebben gelegd en dat hij weer flauw viel. Zijn vader heeft hem in de auto gezet en meegenomen naar de huisarts. Maar de huisarts was met vakantie. En de huisarts in het andere dorp was ook met vakantie. Dan maar naar het ziekenhuis. Daar hebben ze hem een paar uur onderzocht en wat denk je: alles is goed hij heeft geeneens een pleister op zijn knie. Waarschijnlijk zijn als reactie op de pijn (en dat hoeft geen hele erge pijn te zijn) de aderen in zijn hals verwijd waardoor de hersenen minder zuurstof krijgen en je dus flauw valt. Echt ik schrok zo toen Tonie mij belde op het werk. Ik heb gewoon even moeten wachten voordat ik Thomas terug kon bellen, mijn hart klopte in mijn keel van schrik.

Natuurlijk was het niet alleen maar kommer en kwel want mijn buurvrouw blijkt heel leuk te kunnen scrappen. We hebben samen 2 canvassen gemaakt met haar vakantiesouvenirs van Cuba en Thailand. Een leuke manier om je herinneringen te bewaren.



En we hebben een nieuwe familie-fotograaf ;) Gave camera toch!



En ik heb zelf een canvas gemaakt als cadeautje voor mijn collega Maaike die moeder is geworden van een prachtige dochter. De foto is niet zo goed gelukt want het was weer eens een last minute project en dus ook een last minute foto…



Dus vandaar komen de layouts van Scrap-Club en de layout die ik voor OLW heb gemaakt nu pas op mijn blog:












En mijn bijdrage aan de uitdaging WHY van One Little Word. Deze tas heb ik in Kleef gevonden. Zo gaaf!


Bedankt voor het kijken en geniet van je zomer!


signature blog

3 opmerkingen:

Revlie zei

wat een verhaal weer van THomas!! Gelukkig een storm in een glas water (als kind ben ik ook tig keer flauwgevallen, ik hield mijn adem in bij spannende gebeurtenissen... ook handig toch?).

je werk is weer schitterend! en nu LEKKER GENIETEN van je welverdiende 4 weken vrij!!

Monique Helfrich zei

O wat is dat dan schrikken zeg! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en ik hoop dat jullie een overgetelijk mooie tijd hebben in Toscane - er vanuit gaand dat de auto ook niks mankeert ;)
En als je je goed insmeert en van de alcohol afblijft, kun je best met die anit-biotica in de zon hoor :)

fijne vakantie verder!

Marit zei

Ha, geniet lekker van de zomer met de jongens weer om je heen! Gelukkig dat er niets ernstigs was... en wat had je ineens een boel op je blog gezet! Ben een hele tijd bezig geweest om alles goed te bekijken. Laat ik het maar in een woord samenvatten (nou vooruit, twee dan) HEEL MOOI!