high tea & 31 stories - day 7,8 & 9

Afgelopen woensdag heb ik een vrije dag opgenomen, de tweede van dit jaar.... Mijn collega's wezen mij er op dat ik wel heel veel vrije dagen over ga houden als ik niets inplan. Toch komt dat vast wel goed want inmiddels kunnen we aftellen tot aan de zomervakantie. Tim heeft onofficieel al vakantie en Thomas heeft nog anderhalve week les en mag dan nog anderhalve week "wachten" totdat de vakantie echt begint. We gaan een week met hem naar een vakantiepark in Duitsland en hij heeft vooral zin in het zwemparadijs. Maar deze woensdag ben ik met mijn BFF Maggie op pad geweest. Ze had mij een high tea voor mijn verjaardag gegeven en we hebben genoten bij Nostra. Ik denk dat er een nieuwe traditie is geboren ;)

Een aanrader! Daarvoor hebben we inspiratie opgedaan bij Vivre een winkel met industriële en vintage meubels en lampen. En daarna rondgesnuffeld bij wat kringloopwinkels. Natuurlijk zijn we weer met de nodige vondsten thuisgekomen ;) Het liefste zouden we samen een brocante winkel runnen maar daarvoor wonen we eigenlijk te ver bij elkaar vandaan. Misschien moeten we eerst maar eens met een brocante blog beginnen.
's Avonds naar het voetballen gekeken :(  Daar werd ik niet blij van.
Inmiddels is de workshop bij dag 30 van de 31 beland. Ben ik bezig met layout 18 over schoenen en heb de journaling tot en met dag 24 klaar. Drie keer raden wat ik dit weekend probeer te doen... Maar eerst maar eens dag 7 tot en met 9. Bloggen is een goede stok achter de deur.

Vroeger wilde ik kleuterjuf worden maar omdat de vooruitzichten op een baan in het onderwijs destijds slecht waren heb ik een toeristische opleiding gevolgd. Ik heb gewerkt als receptioniste in een hotel, op het reisbureau van de NS, als receptioniste bij een farmaceutisch bedrijf en als receptioniste bij LSG-Rentray. Daar werk ik nu nog steeds maar inmiddels als medewerkster bewonersadministratie. Ik heb altijd voor een eigen inkomen gezorgd en daar ben ik trots op. Toen thuis alles veranderde en uit elkaar viel heb ik er bewust voor gekozen om niet thuis te blijven met de gordijnen dicht maar om te blijven werken. Die continuïteit had ik nodig. Dat lukte omdat Wies en Marja er voor mij waren. Ik mocht altijd mijn verhaal vertellen en uithuilen. Daarna probeerde ik mij te herpakken en weer verder gaan met mijn werk.

Op het moment zijn we allemaal behoorlijk gefrustreerd doordat Sirius, het nieuwe computersysteem waarmee we nu digitale jongerendossiers samenstellen, een enorme omslag betekend. We werken er nu ruim een half jaar mee maar lopen nog dagelijks tegen problemen aan. Meestal zie ik veranderingen als een uitdaging maar dit kost meer tijd, geduld en energie dan mij lief is. Ondanks dat dit systeem een stuk werkplezier wegneemt realiseer ik mij heel goed dat ik tijdens de crisis een goede baan en een goed salaris heb. Dat ik mag samenwerken met collega’s die ook vriendinnen zijn. Dat we de ruimte krijgen om zelfstandig ons werk in te delen en te verrichten. En dat waardeer ik enorm.

Van alle banen die ik heb gehad vond ik mijn werk op het reisbureau het leukst en nog steeds zoek ik graag alles uit voor onze eigen vakanties.

Voor de zomervakantie heb zelf een rondreis door Denemarken samengesteld.

En toch, als ik nu opnieuw zou kunnen kiezen zou ik graag een creatiever beroep willen hebben en het liefste als stylist aan de slag gaan. Het lijkt mij geweldig om (een brocante) sfeer te creëren en huizen in te richten.

Omdat Tonie een bedrijfsauto heeft, heb ik de luxe dat ik altijd een auto voor de deur heb staan, al heb ik er wel een haat-liefde verhouding mee: ik gebruik hem graag maar krijg migraine als ik lang moet autorijden. Een situatie waar ik echt rekening mee moet houden omdat ik van de medicijnen tegen migraine heel slaperig wordt en om dan achter het stuur te zitten is geen optie.

We rijden nu al een paar jaar in een VW Touran. Een fijne auto omdat hij wat hoger is. Ik heb er laatst een deukje ingereden en wat baal ik dan van mijzelf.

Het allerliefste zou ik in een VW Kever willen rijden, in een echte oldtimer. Met automerken heb ik helemaal niets en herken hoogstens een kleur als er onderweg wordt getoeterd. Alleen Jaguars pik ik er zo tussenuit. Die vormgeving spreekt mij blijkbaar aan.

Mijn fiets gebruik ik voor kleine stukjes en af en toe (meer af dan toe) ga ik met Tonie mee als hij gaat hardlopen. Fietstochten maken we eigenlijk nooit.

Vervoer is ook lang een belangrijk onderdeel van mijn werk geweest want ik heb jaren bij de NS gewerkt. Vrij reizen in binnen- en buitenland was toen een leuke bijkomstigheid!

Het allerliefste zou ik een vakantiereis in een camper willen maken. Ik hou niet van kamperen maar de vrijheid om veel kilometers te maken lijkt mij geweldig.

Ik wilde een foto maken van mijn lege portemonnee maar tot mijn eigen verbazing zal er ruim €40,= aan papier- en kleingeld in. Best bijzonder want ik betaal bijna alles met mijn pinpas en kan rustig 2 weken rondlopen zonder contant geld op zak.

Mijn salaris gaat grotendeels op aan de boodschappen, toiletartikelen, benzine, schoenen en kleding. Tonie zorgt voor alle vaste lasten. Een situatie die ik voorheen niet gewend was omdat ik altijd de hoofdkostwinnaar ben geweest. Ik merk dat het veel rust geeft als je je geen zorgen over geld hoeft te maken en ervaar dit als een luxe. Toch is geld voor mij niet belangrijk. Ik kan met heel veel minder tevreden zijn. Ik geef en deel liever dan dat ik krijg. Krijgen vind ik moeilijk. Geld zal dan ook nooit een bepalende factor zijn bij het vinden van mijn geluk.