woensdag 27 april 2011

extras met de MAY kit

Vandaag wilde ik de restjes van de May kit van Scrap-Club opruimen. Thomas heeft 2 weken vakantie en zelf heb ik ook vrije dagen kunnen nemen. Lieve collega's doen wonderen als je als werkende moeder je vrije dagen zo probeert op te nemen dat je samen met je kind(eren) vrij kunt zijn! Want laten we eerlijk zijn: ik heb 5,5 week vakantie te besteden op jaarbasis en de jongens hebben er 12 (?!!!) .... het is in elk geval ieder jaar weer een hele puzzel.

Maar toen ik de laatste stukjes papier, het enige overgebleven vel en de embellishments in mijn handen had heb ik er maar een spread en een kaart meegemaakt. Veel leuker dan opruimen!
Deze foto's van Thomas als helper van Tonie bij het ramen wassen zijn uit 2005. Ik had simpelweg het juiste papier nog niet in handen gehad, maar dit werkte wel. Vooral het chipboard raampje met de foto van Thomas erachter waarop hij naar binnen gluurt, vond ik superleuk om te verwerken.








En deze kaart is voor mijn nichtje Karin die binnenkort gaat verhuizen naar haar nieuwe appartement.



Alvast een leuke Koninginnedag gewenst!


signature blog

4 opmerkingen:

Amber zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
barbara zei

Wat een leuke LO (vooral die omgekrulde randen!). Jij ook een fijne feestdag, misschien zien we elkaar nog op de rommelmarkt in Warnsveld? Ik sta er met boeken (hint, hint!) want ik kan er onmogelijk NOG meer in mijn huis opbergen, en er zijn er nog zoveel!

Marit zei

Geweldig inderdaad, dat chipboard raampje! Soms valt alles ineens op z'n plaats hè?! Ik wens je een heel mooie koninginnedag - ik ga zeker op 'strooptocht'... (vond 2 jaar terug geweldig stempels voor een prikkie op de vrijmarkt!)

Inge zei

Hallo Petra!

Leuke blog heb je! En ik herken mezelf: ik wil ook graag alle herinneringen (foto's en postkaartjes, kleine souvenirs van op onze reizen, enz) bijhouden en verwerken. Alleen heb ik, sinds ik mama ben geworden, er véél minder tijd voor dan vroeger. :-)
Veel succes nog met het scrappen en je blog!
Groetjes,
Inge