gebroken

Thomas heeft afgelopen woensdag tijdens de judoles zijn neus gebroken.... brrrr, ik had nog nooit zo'n scheve neus gezien. Eén van de andere jongens was tegen hem aangeknald en zijn judoleraar hoorde Thomas' neus breken op 5 meter afstand. Geen leuk telefoontje om te krijgen, het paniekgevoel wat je dan krijgt... ook omdat ik weet hoe panisch Thomas wordt als het om spuiten en artsen gaat. Veel bloed en veel pijn. Gelukkig is het ziekenhuis dichtbij en had zijn judoleraar, die ook als receptionist op de EHBO blijkt te werken, alles al in gang gezet en voorbereid. Tim had Tonie gebeld, die al onderweg naar huis was, en hij was al eerder in het ziekenhuis dan wij. In het ziekenhuis kreeg Thomas 4 verdovingen, waarvan 2 in zijn neus en heeft de KNO arts zijn neus weer recht gezet en gespalkt. Tijdens de behandeling mocht er 1 ouder bij blijven en Thomas wees meteen naar Tonie. Ik moest wachten op de gang en daarna werd ik weer opgehaald met de mededeling: uw zoon heeft het heel goed gedaan en uw man ligt gestrekt. Ik wist werkelijk niet naar wie ik het eerste moest kijken toen ik de behandelkamer in kwam. Thomas met een grijns van opluchting onder zijn verbandsnorretje of Tonie die de kleur van mijn Wedgwood servies had en een hartslag van 60... Het leukste moment was toch wel dat Tonie door Thomas in een rolstoel naar de uitgang werd gereden. Ik kwam dus met 1 en ging met 2 patiënten weer naar huis. Inmiddels gaat het met allebei weer goed ;) Thomas is vrijdag voor controle naar de KNO poli geweest en het gaat wonderbaarlijk goed: de spalk is eraf, zijn neus staat weer recht, ook in zijn neus lijkt alles in orde en het is maar een heel klein beetje blauw. De komende 6 weken mag hij niet actief sporten omdat in die tijd het bot weer moet vastgroeien.

en