dinsdag 23 februari 2010
Olympische Spelen
Bij ons thuis hebben meestal de jongens de afstandsbediening binnen handbereik. Maar niet tijdens de Olympische Spelen. Dan is die van mij! Sport kijken is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader is een wandelde sport encyclopedie. Ik blijf er voor wakker en geniet vooral van het schaatsen en dus heb ik vanavond geen leuke avond gehad... kan iemand mij ook even komen troosten...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Oh mijn god wat een drama was dat zeg!!! Kon ook wel janken! Zo'n goed team die twee en dan toch zo'n verschrikkelijke fout maken.
Ben er nog steeds stil en beduusd van. Dus ook ik had geen leuke avond.
Groetjes Veronique
Ja erg he, ik zat helemaal vol ongeloof te kijken, dit kan niet waar zijn. Ik kon hun pijn bijna voelen. Gelukkig gaan ze nog wel door met met elkaar begreep ik gisteren, kan hoor zo'n reactie. Nu nog de ploegenritten. Leuk he OS kijken, ik heb dat ook echt van huis uit meegekregen, Etienne is niet zo'n sportkijker.
doei doei Astrid
Ook ik was en ben helemaal beduusd van wat er die avond gebeurde...wat een ontzettende pech en wat een verdriet. Ik zag ze gisterochtend samen lachend de baan oplopen voor een training maar het zal voor hen nog lang duren voor die pijn verdwenen is. Nu ja...echt verdwijnen kan denk ik niet, het zal altijd een litteken blijven.
Gaat het weer een beetje...???
Een reactie posten