Marathon

Vorig weekend stond in het teken van de marathon van Rotterdam. Sinds 1 januari was Tonie daar voor aan het trainen en afgelopen zondag was het zover. Al op zaterdag vertrokken we naar Rotterdam om eerst gezellig bij Astrid en haar familie koffie te drinken. Daarna hebben we de startbewijzen opgehaald en konden we relaxen met de andere lopers en aanhang in het Van der Valk in Ridderkerk. Op zondag kwamen er ook supporters van de atletiekvereniging naar Rotterdam, waaronder Coen die veel en mooie foto's heeft gemaakt. Natuurlijk wilde ik die foto's en het verhaal van die dag graag scrappen want ik ben zo trots op Tonie! Heerlijk om daar mee bezig te zijn, geen deadline, geen "verplichte" materialen, gewoon voor mijzelf. Als uitgangspunt heb ik het routekaartje van die dag gescand en daar alle informatie omheen geplaatst. Hieronder mijn dubbele layout en de journaling.

Na ruim 3 maanden trainen is het op 15 april 2012 zover: de marathon van Rotterdam! Omdat je de laatste weken een blessure aan je knie hebt en je het trainings-schema niet hebt kunnen afmaken is het afwachten hoe het zal gaan. Spannend! Samen met je trainingsmaatjes: Germa, Hans en Henk en aanhang (Freek, Ans en ik) logeren we een nachtje in het Van der Valk hotel Ridderkerk. Een gezellige en relaxte voorbereiding op de 42,195 km Zondagochtend gaan we met de trein naar Rotterdam CS, de startbewijzen hebben we al een dag eerder opgehaald.

Als Lee Towers het evenement opent gaan wij, het “klapvolk”, al op weg met de metro naar station Wilhelminaplein. Als we naar buiten lopen, komen de Keniaanse en Ethiopische atleten er net aan. Gaaf om te zien en wat lopen ze ongelooflijk hard! Drie keer knipperen met de ogen en ze zijn al weer voorbij. Ook de volggroep heeft een enorm hoog tempo en dan komen de duizenden en duizenden andere deelnemers. Met aanmoedigingen, klappen en juichen weten we jullie aandacht te trekken.

Inmiddels hebben trainer Wim en de Hanzesport-supporters ons gevonden. We proppen ons in een overvolle metro en reizen naar station Slinge. Een goede keuze van Wim want hier kunnen we de lopers twee keer voorbij zien komen. Hartstikke leuk. Ik ben opgelucht als jij met 2 duimen in de lucht voorbij komt lopen. Het gaat goed! Daarna reizen we naar Leuvehaven, net voorbij de Erasmusbrug. Je hebt dan ruim 25 km gelopen en ik kan je nog net een banaan toestoppen.

Het is fijn om telkens jouw tussentijden en verwachte finishtijd door te krijgen. Later vertel je dat je vanaf 30 km last van je knie krijgt, maar doordat je je snelheid verlaagt kun je het toch volhouden. Na een koffiepauze lopen we naar de hoek van de Coolsingel en Blaak, minder dan een kilometer van de finish. Eerst komt Hans langs, dan Germa samen met Henk en moeten we lang wachten op jou. De minuten kruipen voorbij en de wedstrijdlimiet komt akelig dichtbij. Het lijkt ook vast zo lang omdat er vandaag zo’n harde en koude wind staat. Wat een geweldig gevoel als je er aan komt lopen. Op weg naar de finish van je allereerste marathon. Met een eindtijd van 4.47.17 uur ben je mijn held!

Thuis hebben Corina en Mario de oprit versierd met een spandoek en ballonnen ;)

Geduld

Geduld, veel geduld heb ik momenteel nodig want mijn computer is officieel afgeschreven. Een nieuwe is besteld en wordt volgende week geleverd. De dingen die ik voor Antonie's bedrijf moet maken, heb ik in de wacht gezet want sommige programma's werken simpelweg niet meer en alles gaat zooooooooooo langzaam. (En de mensen die mij kennen weten dat ik niet uitblink in geduldig zijn).

Maar omdat het weer tijd is voor een Dutch Dare ben ik toch maar achter mijn PC gekropen. De links vind je deze keer dan ook niet in mijn blogpost maar in mijn sidebars (dat scheelt weer).

Mandy heeft de nieuwste Dutch Dare bedacht: mijn eerste...... Een leuke uitdaging en we hopen dat er weer veel scrappers aan mee zullen doen. Neem vooral een kijkje op het blog want Mandy heeft een geweldige RAK samengesteld, ik heb al gevraagd of ik er een bod op mag doen ;)

Zelf mocht ik foto's van Ellen (de dochter van mijn collega) gebruiken. Nikki is haar eerste verzorgpaard en ze is helemaal gek op haar. De foto's stralen dat uit maar ook hoe vertrouwd ze met haar paard is. Bijzonder.




Omdat ik de lo wat meisjesachtige accenten mee wilde geven heb ik ook de Perlen-pen gebruikt. (Snap trouwens niet waarom die stipjes bij anderen wel zo mooi rond worden en op pareltjes lijken, bij mij blijft er altijd zo'n gek puntje aan zitten....)



En gisteren was ook mijn petekind Maddy jarig. Ze wil niets liever dan een modeopleiding in Schotland gaan volgen en toen ze laatst op mijn verjaardag was bleek dat ze, net als ik, dol op vintage spullen is. Een hele opluchting dat ik nu dan toch een erfgename voor mijn brocantespullen heb want met name Thomas zegt met enige regelmaat: 't is hier net een museum.

Voor Maddy heb ik een kaart van een grote tag gemaakt waar ik eerst een tekening (plaatje via Pinterest) op heb geprint en vervolgens gescrapt met toepasselijke embellishments.

Via Etsy vond ik een ketting waarvan ik hoop/denk dat ze die met veel plezier zal dragen.

Nu ga ik naar Hummelo op zoek naar brocante spullen ;)




Fijn paasweekend.