mijn favoriete winkel

Ik vond dit zo'n leuke uitdaging van Dutch Dare: scrap over je favoriete winkel. Omdat ik al een layout over mijn nieuwe/oude kast wilde maken, had ik een grote foto uitgeprint klaar liggen toen Astrid vorige week kwam.... Al snel bleek dat wij veel beter zijn in samen kletsen dan in samen scrappen en hadden we allebei niets (NIETS!) af, whahaha.

Omdat het met mijn rug iets beter gaat en ik nog 321 keer langs de layout ben gelopen om mijn rug wat soepeler te krijgen is hij toch voor de deadline klaar..... (lees je trouwens wel eens het blog van Liesbeth? Zij schrijft over de December kit van Scrap-Club : I whipped out four layouts in no time because everything goes together so well!! En natuurlijk begrijp ik het stukje over hoe perfect alles in de Scrap-Club kits bij elkaar past want dat is echt zo maar dat stukje ervoor niet.... ik doe altijd zooooooooooooo lang over een layout. Blijkbaar hoort dat bij mij.) Ik voeg telkens iets toe en blijf schuiven totdat ik tevreden ben. Ik was dan ook zeer gefrustreerd toen ik gisteren zag dat één van Tim's vrienden tijdens het gamen aan mijn (MIJN) bureau had gezeten en alles had verschoven; goh kijk een kwartje en daar een knoopje, grrrrrr. Leuke jongens hoor, maar als ik net alles heb uitgekiend maar nog niets heb vastgelijmd willen jullie er dan met jullie tengels (raar woord) van afblijven!!!!!! Zo kan mijn buurjongen maar niet van mijn stempel afblijven met de tekst handmade with love by Petra die ik achter op een zelfgemaakt kaartje stempel. Het is zo'n klik-klak stempel die hij dan even op Tim's hoofd of arm drukt. Dikke pret maar inmiddels staat er handmade with ve by Petra en weet waarschijnlijk alleen de stofzuiger waar die 2 andere letters zijn gebleven :(
Ik ben dus maar gauw alles gaan vastplakken.... Erg leuk was het mailtje dat ik kreeg toen ik net de foto's van deze layout op mijn computer aan het zetten was maar daarover later meer!

365 dagen

Ik ben voor ons bedrijf Aqua op zoek naar een relatiegeschenk en kwam op het idee om het nieuwe reisboek van Floortje Dessing ‘365 Dagen onderweg’ te geven. Het boek is gemaakt door 178 aardige ontwerpers. En dit schrijven ze op internet over het boek:
Het vormconcept dat aan het boek ten grondslag ligt heeft als titel ‘De wereld volgens Floortje’. De wereld in het boek draait immers om ‘Floortjes as’. Floortje staat centraal in het boek. Haar kijk op de landen, steden, werelddelen. Haar beeld van de seizoenen. Haar avonturen, verhalen, tips en ideeënstaan centraal. In 416 pagina’s krijgen we een indruk van deze wereld en het avontuur, de passie en het gevoel van ontdekking die hiermee samenhangen. Het design en de indeling van het boek zorgen ervoor dat we het gevoel hebben mee te reizen met Floortje. 365 dagen onderweg is gedrukt op gerecycled papier en voor de omslag van het boek is gebruikgemaakt van een heel bijzonder papiersoort afkomstig uit Sri Lanka. Basisgrondstoffen zijn olifantenmest en oud papier die zonder schadelijke bleekmiddelen en chemische processen volgens eeuwenoude methodes worden bewerkt in één van ’s werelds oudste papierfabrieken. 365 dagen onderweg is een boek geworden met veel praktische informatie, maar bovenal is het een persoonlijk boek met een echt verhaal!

Maar het allerleukste vond ik hun filmpje over de vormgeving van het reisboek. Iedere scrapper zou willen dat een reisverslag, vakantiealbum op deze manier tot stand zou kunnen komen ;)



En als je toch aan het surfen bent: Mandy, Monique en Liesbeth hebben geweldige layouts en minialbums gemaakt met de spiksplinternieuwe december kit van Scrap-Club boordevol prachtige materialen. Inspiratie vind je hier!!

Verder doe ik zelf rustig aan. Zaterdag heb ik mijn rug verdraaid en loop als een oud omaatje door het huis: lopen, zitten, liggen, oefeningen, aspirine slikken. Lopen, zitten, liggen, oefeningen, aspirine slikken enzovoort enzovoort. Niet leuk en ik hoop dat ik er weer gauw vanaf ben....
Op scrap gebied heb ik zelf niets om te laten zien :(
want zoals ik al had voorspeld: het was heeeeeeel gezellig dat Astrid een dagje kwam scrappen :)

Eigenwijs

Wanneer krijg je nu een compliment omdat je eigenwijs bent... niet zo vaak toch ;)

Dit bloemstuk heb ik gemaakt tijdens de vorige workshop. De opdracht was om een modern stuk te maken dat zo'n 75 cm hoog en breed was met behulp van solitaire bloemen. Hartstikke mooi en er stonden schitterende voorbeelden maar omdat ik echt niet wist waar in huis ik zo'n groot bloemstuk mooi tot z'n recht kon laten komen heb ik een stuk gemaakt waar ik zelf blij mee ben en dat ik op meerdere plekken kan neerzetten. Eindoordeel van de cursusleidster: Mooi en bovendien blijf je jezelf en weet precies wat je wel en niet wilt. Dat is toch een leuke manier om te horen dat je eigenwijs bent.....

Ook heb ik, als cadeautje voor mijn collega Marja een layout gemaakt met foto's van haar tweeling. Daarvoor heb ik de uitdaging/schets op SA als uitgangspunt gebruikt:

En de kleuren van deze foto moesten gebruikt worden:

Met dit als resultaat:

Omdat er van scrappen niet heel veel komt de laatste tijd heb ik wel wat kaarten gemaakt, voor mijn collega die (hiep, hiep, hoera) oma wordt, een collega die een ongeluk heeft gehad, de moeders in het Moeder&Kindhuis en een jarige oom.

Het leuke aan kaarten maken is dat je dan toch even lekker zit te frobelen.

Ik verheug mij op zondag want dan komt Astrid een dag scrappen.... ben benieuwd of we dan ook productief zijn of dat het vooral gezellig is.

Save me from drowning

Voor de uitdaging van Scrappers Anonimous heb ik deze layout gemaakt. Wel passend omdat ik het op dit moment zo vreselijk moeilijk heb met hoe de dingen hier thuis gaan. Het valt ons niet mee om een goede vorm te geven aan het leven met een puber...

De uitdaging was de songtekst van Robbie Williams, the road to Mandalay (wat een lastige songtekst!) en deze schets:

"Save me from drowning" heb ik als titel gebruikt. De journaling zit in de envelop achter de foto.

Ik weet niet of de layout net wel of net niet "op tijd' is voor de uitdaging, ik probeer iedere dag maar als een nieuwe kans te zien, vandaar dat hij nu dan toch hier staat.

Zusters

Ik kreeg deze tekst per mail van Mag. En omdat ik momenteel zoveel lieve "zussen" om mij heen heb wil ik hem graag delen.



Zusters en vriendinnen
(om bij stil te staan)


Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken. Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.

De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter: "Vergeet je zusters niet. Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt. Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de kinderen die je misschien zult krijgen zult houden, je zult altijd je zusters nodig hebben. Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen. En onthoud dat zusters alle vrouwen betekent. Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden. Je hebt vrouwen nodig. Zo is het met vrouwen."


Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw. Ik ben een pasgetrouwde vrouw. Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevolte maken.


Toch luisterde ze naar haar moeder. Ze hield contact met haar zusters en maakte ieder kaar meer vriendinnen. Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist waar ze het over had. Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een vrouw groeien zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven.


De tijd verstrijkt.
Het leven gebeurt.
Afstand scheidt.
Kinderen groeien op.
Liefde groeit en vergaat.


Geliefde overlijden.
Harten breken.
Ouders sterven.
Loopbanen eindigen.


Maar... "zusters" zijn er, tijd en afstand maken niet uit. Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.


En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan, zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, voor je te bidden, ten gunste van je tussen beiden te komen en je aan het eind met open armen ontvangen. Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. Of komen ze om je eruit te tillen. Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven. De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen.

Toen we dit "avontuur" genaamd vrouwzijn begonnen, hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet dat ons te wachten zou staan. Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.