mini album

Voor mijn schoonzusje Yvonne heb ik een album gemaakt dat ze mee kan nemen naar het ziekenhuis. Maandag wordt ze in Gent geopereerd. Spannend. Hopelijk helpt dit boekje haar een klein beetje om door de moeilijke momenten heen te komen.
Ik heb voor iedereen een eigen bladzijde in het album gemaakt met een envelop waarin nog een foto zit en met ruimte om iets op te schrijven. Dit zijn de bladzijden en de details.

Dit vond ik een leuk effect: een vogel uit een strook papier ponsen en de kooi er overheen plakken.

Olympische Spelen

Bij ons thuis hebben meestal de jongens de afstandsbediening binnen handbereik. Maar niet tijdens de Olympische Spelen. Dan is die van mij! Sport kijken is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader is een wandelde sport encyclopedie. Ik blijf er voor wakker en geniet vooral van het schaatsen en dus heb ik vanavond geen leuke avond gehad... kan iemand mij ook even komen troosten...

Bijna (& update)

Even snel want de nieuwe Scrap-Club kit is er! Ik heb er 6 layouts mee gemaakt, een absoluut record voor mij. Revlie en Monique hebben ook zulke mooie dingen gemaakt! Die kun je hier bekijken en vergeet dan niet om ook de voorbeelden van onze gastdesigner Vinnie met de nieuwe MEGA-kit te bewonderen. Zo leuk en inspirerend! Een feestje!

En over feest gesproken. Vandaag heb ik de hele dag in de keuken gestaan want ik ben bijna jarig. (43, dat scheelt weer rekenen) Ik heb nog geen idee wie er wanneer binnen waait maar ik heb wel eten voor een heel weeshuis klaar staan. (Met het risico dat we 4 dagen soep of hachee met puree en rode kool eten, hahaha.)

Een update volgt zondag:

Drie keer raden... bijna iedereen waaide op zaterdagmiddag binnen en daardoor hebben we 2 dagen rode kool met hachee gegeten (met uiteraard soep als lunch). En er staat een pan in de diepvries. Hahaha. Maar ik heb een hele gezellige dag gehad en heb allemaal leuke cadeau's en prachtige bloemen gekregen. Ik voelde mij echt jarig. Bovendien heb ik geld gekregen voor een Gorilla Pod statief, daar ga ik in het weekend naar kijken.

Inmiddels ben ik aan het scrappen voor mijn schoonzusje Yvonne omdat ze op 1 maart in Gent wordt geopereerd. Ze zal, na haar borstkanker, nu een reconstructie ondergaan. Zwager Peter vroeg om een minialbum voor in het ziekenhuis en natuurlijk wil ik dat voor haar maken!

Maandag en dinsdag heb ik vrij genomen omdat de jongens deze week vakantie hebben. Vanmiddag hebben we samen met de buurkinderen naar Avatar gekeken. Stokbroodjes, hapjes en cola erbij: succes verzekerd. Een prachtige en vooral bijzondere film trouwens!

Met de nieuwste kit heb ik voornamelijk oude foto's gescrapt. Erg leuk om te doen want er zijn inmiddels aardig wat kinderen in mijn familie-/vriendenkring met een gescrapt babyalbum maar mijn eigen kinderen hebben dat niet.... Onderstaande lo is van baby Thomas, volgende maand wordt hij al 11! De witte plastic letters in de kit zijn super. Je kunt er ongetwijfeld wat betreft kleur vanalles mee doen maar telkens als ik daar over nadacht kwam ik tot de conclusie dat ze vooral in hun originele staat mooi zijn.

Ik val in herhaling maar... met alleen jongens in huis is het zo bijzonder om foto's van een meisje te scrappen! Deze keer mocht ik de foto's gebruiken die Barbara van haar dochter Amber heeft gemaakt. Een bijzonder meisje, bijzonder mooi en bijzonder getalenteerd. (Ze kan o.a. prachtig schrijven.) Ze heeft het moeilijk gehad. Als je daar meer over wilt weten kijk dan maar eens op Ambers blog.

De songtekst van Marco Borsato's lied Vlinder vond ik precies bij haar passen:
Open je ogen maar en zie wat ik zie
Ik weet hoe mooi je bent maar jij weet het zelf nog niet
Het komt allemaal goed
Wacht nou maar af wat de tijd met je doet
Het is nu nog te vroeg
Alles wat groot is begon ooit klein
Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn
Weet dat de tijd je zal helpen, geloof maar gewoon wat ik zeg
Al lijken je kleurrijke vleugels voor eeuwig gevangen
Ja, toch op een dag vlieg je weg
Hoog in de lucht zul je de wereld heel anders gaan zien
Voel je de rust
Zul je genieten ook als het maar even is
Adem het in
Durf, dan ontdek je de liefde misschien
En als je haar vindt
Voel je bij iedere slag die je maakt dat je leeft
Als je geduldig bent gebeurt het vanzelf
Als je genieten wil , wil het dan niet te snel
Het komt allemaal goed
Wacht nou maar af wat de tijd met je doet
Het is nu nog te vroeg
Alles wat groot is begon ooit klein
Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn

Amber en Max: omdat een hond er onvoorwaardelijk voor je kan zijn!

De Martha Stewart pons heb ik als (vroeg) verjaardagscadeau gekregen. Zelf had ik er al regelmatig over getwijfeld. Sommige aanschaffen verdwijnen immers "z.g.a.n." in een laatje maar hier ben ik erg blij mee. Helemaal leuk om te gebruiken!

Ach kijk nou, Tim op de bouwplaats. En maar hopen dat niemand hem zou betrappen ;)

Zo'n lint was simpelweg te verleidelijk!

En ook deze foto's vond ik laatst terug een doos. Samen met ons toenmalige buurmeisje Suzan was Tim wezen vissen en kwam helemaal trots terug. De vis heb ik gemaakt van de chipboard bloemblaadjes uit de kit.

Het verhaal waarom Tim hierna nooit meer sandalen heeft gekregen. Al vallen de mussen van het dak: hij draagt dichte schoenen en sokken....

De serieuze uil is een party animal geworden ;)

Erg leuk mijn nieuwe vogelpons. Ik ben opgegroeid als dochter van een duivenmelker en kon deze niet weerstaan.

Ik ben het zat

Kunnen jullie je een winter als deze herinneren? Zo lang en met zo vaak en veel sneeuw? Ik niet. En hoe mooi het er ook allemaal uit ziet: eerlijk gezegd ben ik het zat. Als ik moet werken is het iedere keer weer afwachten wat mijn reistijd zal zijn. Afgelopen weekend in de binnenstad van Arnhem heb ik zo ongeveer aan Tonie's arm gehangen omdat het zo glad was. De kinderen maken geen één sneeuwbal meer en de slee staat zielig te wezen op onze oprit.

Wat mij betreft is het hoog tijd dat het lente wordt! Maar afgelopen zaterdagnacht toen we na een heel gezellig etentje bij kennissen en de gouden race van Sven Kramer (wat was het spannend!) terug naar huis reden zag ik in de berm zowaar bollen uit de grond komen. Er is hoop!

Gisteren stond mijn moeder op de stoep met een bos prachtige tulpen voor Valentijnsdag. Wij stonden net klaar om naar haar toe te gaan dus dat was wel een bijzondere timing. Uiteraard vertrok ze ook weer met bloemen. En met de layout die ik voor de uitdaging van Dutch Dares had gemaakt. Een best wel moeilijk "cadeau" om te geven. We hebben het dan ook niet droog gehouden maar zoals ze zelf zei: het was wel de waarheid achter de foto....

Mijn eettafel ligt weer bezaaid met de maart kit van Scrap-Club. Een kit vol inspiratie want (let op) ik heb er al 5 layouts mee gemaakt!! Een absoluut record voor mij en waarschijnlijk volgt nummer 6 ook nog wel. Hieronder alvast een aantal sneaks en zoals altijd zijn de eindresultaten (ook van Monique en Revlie) op de 19e te zien op Scrap-Club.

onvoorwaardelijke liefde

Het leuke aan uitdagingen vind ik dat ik meestal een heel andere layout maak dan wanneer ik een foto of scrapbookmateriaal als uitgangspunt zou hebben genomen. Toen Danielle mij vroeg om mee te doen als gastdesigner vond (en vind!) ik dat helemaal geweldig! En toen ze mij de opdracht voor de nieuwste Dutch Dares mailde: onvoorwaardelijke liefde, had ik ideeën genoeg: het bijzondere gevoel bij de geboorte van de jongens, onze kat die 18 jaar is geworden en die mij had geadopteerd (nee, niet andersom). Het pubergedrag van zoonlief waarvoor je echt wel wat onvoorwaardelijke liefde nodig hebt om dat als moeder te doorstaan. Maar uiteindelijk heb ik een oude kinderfoto gebruikt die ik laatst van mijn moeder kreeg uit de "erfenis" van mijn oma. In december is mijn oma gestorven en daardoor kwamen er bij mijn moeder veel herinneringen naar boven. Moeilijke herinneringen aan een jeugd waarin totaal geen sprake was van onvoorwaardelijke liefde. Een voor mij bijna onvoorstelbare manier op te groeien en daar heb ik over gescrapt.

Deze journaling staat op de layout:

Lieve mama,

Op de dag dat mijn oma, jouw moeder, stierf ben ik naar je toegegaan en heb geluisterd naar jouw verhalen. Verhalen over jouw jeugd. Verdrietige verhalen. Er waren zoveel woorden die verteld moesten worden….
Ik ben jouw dochter en ik weet hoeveel je van mij houdt. Ik ben zelf moeder van 2 jongens waar ik onvoorwaardelijk van houd en ik kan mij bijna niet voorstellen hoe het voor jou moet zijn geweest om op te groeien zonder die onvoorwaardelijke liefde.
Ik heb respect voor jou omdat jij niet bent zoals zij was, dat je ondanks de nare jeugd die jij hebt gehad in staat bent om anders te zijn, om wel onvoorwaardelijk te houden van.

xxx Petra

van alles

Vandaag heb ik mijn Facebook account stopgezet. Hartstikke leuk maar ik heb (maak) er simpelweg geen tijd voor. Ik voelde mij haast schuldig als er weer een verzoek binnen kwam en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Ik houd het maar bij bloggen.


Laatst stond mijn buurvrouw Gean op de stoep met een schoenendoos vol met knopen, bij elkaar verzameld door haar schoonmoeder. Helemaal geweldig. Ik ben er blij mee en heb als bedankje onderstaande kaart gemaakt. Uiteraard met knopen van de gulle geefster!



Alweer een tijdje geleden heb ik met mijn collega/vriendin Wies een minialbum gemaakt met de trouwfoto's van haar zoon en schoondochter. Ik bedacht mij dat ik daar nog helemaal geen foto's van heb laten zien. We konden de officiele trouwfoto's gebruiken en waren alleen al 2 uur kwijt met het uitkiezen van de foto's. Behalve dat het erg gezellig was om samen te scrappen was het ook de eerste keer dat ik mijn Zutter heb gebruikt. Een fijn systeem omdat het veel steviger wordt dan werken met losse boekbindringen.


De voorkant:


En een paar bladzijden uit het album:




Afgelopen weekend zouden Tonie en ik lekker een dagje gaan winkelen in Amersfoort of Zwolle. Leuk plan, maar voordat we gingen wilden we eerst even langs een badkamer-/keukenzaak omdat we onze huidige keuken willen uitbreiden en dan ook een nieuw keukenblad nodig hebben. Helaas bleek de keukenshowroom niet in Zutphen maar in Eibergen te zijn en toen we daar alle informatie hadden gekregen zijn we uiteindelijk in Winterswijk beland.... Niet bepaald dé winkelstad van Nederland maar zeker heel gezellig. Ik was er nog nooit geweest maar had toevallig al een afspraak met mijn moeder om daar vrijdag ook naar toe te gaan. Uiteraard ga ik vrijdag "gewoon" weer naar Winterswijk, want shoppen is altijd leuk!


Ik heb mijn layout voor de Dutch Dares naar Danielle gemaild. Een best wel moeilijke uitdaging voor mij.... Zaterdag kan ik laten zien waarom.