We hebben erg leuk feest gehad van mijn schoonmoeder die 80 is geworden.
Uiteraard hebben we een aantal fotoshoots gedaan want iedereen woont zo ver bij elkaar vandaan dat we elkaar weinig zien. Ma met de zonen, de schoondochters en met de (achter-)kleinkinderen. Zo'n melige foto is dan toch wel het leukst.
En deze foto springt er uit:
Op zijn verjaardag in Italie hadden we hem al een tegoedbon gegeven maar de vissenkom die hij daarna van tante Silvia kreeg, overleefde de reis niet en bleek bij thuiskomst lek te zijn... Vorige week kwam ze langs met 2 andere kommen en dus kreeg Thomas ook een visje. Ik heb heel hard gelachen (sorry Thomas) toen hij heel serieus zijn goudvis uit het zakje in de kom ging doen. Hij kiepte het zakje om, het water stroomde er uit en de vis bleef in het zakje plakken.... Arme vis. Hij leeft nog wel trouwens!
De vissen staan nu op hun slaapkamers en ze hebben heel originele namen gekregen: Blub en Nemo. (I rest my case). Verder blijf ik er vooral ver bij uit de buurt want ik heb geen talent voor het in leven houden van vissen. Dat kun je navragen bij onze buurkinderen Stan en Lotte :( Zelfs de "vervangvis" overleefde mij niet....
Zelf heb ik een Zutter aangeschaft en helaas nog niets om in te binden. Ik ben er wel helemaal blij mee want ik heb het eigenlijk wel een beetje gehad met boekbindringen. Meestal zijn die van mij net een beetje te groot waardoor ik zo'n wiebelboekje krijg. Bovendien had ik bij Scrap-Club laatst een spinner album kit gekocht die ik zelf niet kon inbinden.... Drie keer raden waar ik dit weekend mee ga beginnen!
Gisteren was Tonie jarig. 46! Veel gebak en veel zuurkool met worst. Hij heeft leuke cadeaus en kaarten gekregen en gehaktballen van mijn moeder! Tonie is gek op een bal gehakt maar eerlijk gezegd zijn die van mij nooit zo'n succes.... Ze worden ook niet met liefde gemaakt ondanks dat ik een echte vleesliefhebber ben. Ik heb het liefste vlees dat zo in de pan kan. Ik griezel van al dat gemalen rauwe vlees dat ik dan ook nog moet kneden.... brrrr.
Het meest bijzonder was dat Jamie er was. De zoon van mijn vriendin Corina. Door moeilijke omstandigheden woont hij al jaren niet meer bij haar. Iets wat al die jaren heel veel pijn heeft gedaan en nog steeds doet. Om haar met een compleet gezin te zien was ontroerend. Tim en Jamie werden vrienden in groep 1 en daardoor werden Corina en ik vrienden. Ondanks dat de jongens elkaar niet meer konden zien is onze vriendschap gebleven en daar ben ik heel blij om! Vanavond gaan we met z'n allen maar de McDonalds om een hele oude belofte in te lossen. Reken maar dat dat de lekkerste hamburger wordt die ik ooit bij de Mac heb gegeten!
En eerlijk gezegd ben ik erg geschrokken toen ik hoorde dat One Little World stopt. Gelukkig was ik door Revlie voorbereid want een paar weken geleden was ik door Rhonda gevraagd om mee te doen als guestdesigner. Je kunt wel raden dat ik superblij en erg vereerd was door dat verzoek en dus ook superteleurgesteld toen ik dit bericht kreeg. Bovendien kan ik wel zeggen dat OLW een prettige scrapverslaving was. Op woensdag een woord, de deadline proberen te halen en vervolgens op dinsdag alle creaties bewonderen. Ik zal het enorm missen want scrappen met een woord als uitgangspunt in plaats van een foto of mooi papier leverde voor mij veel favoriete layouts op.
et